Even voorstellen: Theresa Laanstra, lid regionaal council

Theresa Laanstra is hoofdverpleegkundige van Kinderafdeling M1 van het Beatrix Kinderziekenhuis en voorzitter van de verpleegkundige raad van het UMCG. Daarnaast is ze lid van ons Regionaal Zorgprofessionals Council en deelt ze haar ervaringen. 

Nieuwe energie

Ik vind het mooi om te zien hoe het council als een vliegwiel werkt: omdat je zoveel verschillende zorgaspecten aanpakt met elkaar, ieder vanuit de eigen expertise en ervaring, geeft het direct ook nieuwe kennis èn energie om met het volgende vraagstuk aan de slag te gaan. Dat zorgt voor een versterkend effect om goede oplossingen te kunnen aandragen. De bijeenkomsten vliegen voorbij en het is leuk dat we binnen het council allemaal ditzelfde enthousiasme delen.

Mijn werk bij het UMCG

Voordat ik leidinggevende werd, heb ik jaren als verpleegkundige gewerkt bij het UMCG. Een aantal keer per jaar loop ik ook nog steeds mee met verpleegkundigen op mijn afdeling, om te begrijpen welke dingen zij tegenkomen op de werkvloer. Dat helpt me ook om mijn team goed te kunnen blijven begeleiden en aansturen. Verpleegkundigen zijn het hart en de ogen en oren van elke afdeling. Om die kennis en ervaring een duidelijkere positie te geven in het geheel van de zorg die we aanbieden in het ziekenhuis, ben ik sinds 2022 actief als voorzitter van de Verpleegkundige Raad.

Ik werd lid van het council

Ik ben trots op de ontwikkelingen die er al zijn als het gaat om zeggenschap en leiderschap voor verpleegkundigen. Maar dit kan naar mijn mening nog veel beter. Op het gebied van onderzoek, ontwikkeling en innovatie, maar ook het aantrekkelijk maken en houden van het werken in de zorg. Hierover meedenken met andere zorgprofessionals en echt concrete ideeën kunnen geven aan de bestuurders in de zorg, was voor mij de belangrijkste reden om lid te worden van het council.

Expertise en ervaringen delen

Ik denk dat het voor iedereen goed is om buiten de muren van je eigen werkomgeving te sparren met professionals die in een soortgelijk vakgebied werken. Het levert altijd nieuwe inzichten op, bevestigt je bestaande overtuigingen of werpt vraagtekens bij hoe je iets nu doet. Het mooie aan het council is dat het samen sparren in dit geval oplevert dat we regionale uitdagingen samen kunnen aanvliegen en dat dat voor meer werkomgevingen een positief effect heeft.

Een mooi voorbeeld hiervan is dat we laatst de verschillende “levensfasen” van een verpleegkundige bespraken. Vooraf hadden we het niet zo bedacht, maar doordat we binnen de groep ook in verschillende levensfasen zitten, lukte het inleven en doordenken van die verschillende fasen heel goed: wat zijn de behoeftes per fase? We kunnen dan beter inspelen op wat iemand nodig heeft en wat wij van deze persoon verwachten, afgestemd op de mens! En zoals wij in het UMCG zeggen: “Zie de mens!”