“De hoog complexe ingrepen, innovatie en prettig onderling contact met collega’s en chirurgen
hebben ervoor gezorgd dat dit specialisme me nog steeds boeit.”
Ik ben Erik de Krosse, 34 jaar en inmiddels alweer bijna tien jaar werkzaam als operatieassistent in het UMCG. Vanwege de complexiteit van de ingrepen die we doen in dit ziekenhuis, zijn er veel operatieassistenten die kiezen voor een vast specialisme. Toen ik tien jaar geleden hier mijn diploma haalde heb ik besloten dit ook te doen. Het werd de neurochirurgie, een specialisme waar ik nog altijd met veel plezier werk.
De hoog complexe ingrepen, innovatie en prettig onderling contact met collega’s en chirurgen hebben ervoor gezorgd dat dit specialisme me nog steeds boeit. Daarnaast ben ik specialisme oudste, wat inhoudt dat ik me ook nog bezig houd met zaken als bijscholing, inwerken van nieuwe collega’s en implementatie van nieuwe medische hulpmiddelen op de afdeling. Genoeg te doen dus.
Ik ervaar het binnen mijn beroep als een uitdaging om de meest complexe ingrepen, waarbij ook onverwachte dingen kunnen gebeuren, zo vlekkeloos mogelijk te laten verlopen. Er zijn altijd obstakels bij deze ingrepen en de truc is dan ook om deze voor te zijn, ook als ze onverwacht komen. Wij hebben hier een groot aandeel in, want weinig ingrepen hier zijn standaard. Er wordt nog wel eens het nodige meedenkwerk van je verwacht en je wordt er echt bij betrokken. Ik denk dan ook niet dat ik het type ben om bij acht dezelfde ingrepen achter elkaar te staan. Wat dat betreft zit ik dus echt wel op mijn plek hier.