In opleiding
Ze volgden beiden na hun opleiding Verpleegkunde de opleiding tot IC-Verpleegkundige van 18 maanden. Terwijl ze samen op de IC werken, ontstaat er al snel een enorme klik. Hun neuzen blijken dezelfde kant op te staan. Ze communiceren open naar elkaar en er worden tussendoor grappen gemaakt. Al gauw breidt de samenwerking zich uit naar verschillende werkgroepen waaraan ze deelnemen en waarbinnen ze allerlei zaken ontwikkelen op het gebied van beademing, monitoring, nieuwbouw etc.
Op een dag leest Dennis in de krant dat iemand een duobaan vervult als ambulanceverpleegkundige en als IC-verpleegkundige. Dat lijkt hem wel wat en hij bespreekt dit met Peter aan de koffietafel. Zo is het idee geboren en starten ze allebei de 9 maanden durende opleiding tot Ambulanceverpleegkundige bij UMCG Ambulancezorg.
Dennis: “Mijn uiteindelijke doel was altijd om Ambulanceverpleegkundige te worden. Om ervaring op te doen ging ik eerst aan de slag op de IC. Per ongeluk vond ik dat veel leuker dan ik vooraf had bedacht” Peter: “We merken nu dat steeds meer collega’s van beide organisaties enthousiast raken door onze verhalen. Dat is fantastisch! Twee van onze directe collega’s gaan nu ook deze combinatie doen.”
Werken op de IC en ambulance
Deze combinatie heeft veel meerwaarde, zo zeggen ze. Op beide werkplekken kunnen ze makkelijker relativeren. Op de IC is het meten is weten. Daar kunnen ze veel plannen en op het moment zelf bepalen: een röntgenfoto, 24/7 bloedafname etc. Binnen de ambulancezorg kan dat niet. Daar gebruiken ze direct hun klinische blik bij een patiënt. Ze zijn daar veel meer bezig met alle vaardigheden die je als hulpverlener moet inzetten om acuut de juiste zorg te bieden.
Binnen de IC heerst een echte teamspirit, voor elkaar en met elkaar werken. Daar proberen ze de kritiek zieke patiënten beter te maken. Peter: “De IC biedt diepgang, waarbij je je tot in detail kan vastbijten in de casus(sen) van 1 á 2 patiënten. Binnen het ambulancevak lever je snelle zorg en moet je er meteen staan. Daar beteken je veel voor mensen in een relatief korte tijd”.
Voor- en nadelen
De afwisseling in het werk is fijn, dat geldt voor beroepsvaardigheden, verpleegtechnische handelingen en de werkomgeving. Het type zorg is compleet anders: buiten op de ambulance is het snel beslissen en snel handelen, terwijl er binnen de IC vaak meer tijd is. Dennis: “Doordat je elke maand kunt wisselen van werkplek ben je ook de negatieve aspecten snel kwijt. Daardoor kijk je uit naar de pluspunten van de andere organisatie”. Peter vult aan: “Bijvoorbeeld de teamsamenstelling. In het ziekenhuis werk je met veel collega’s binnen diverse disciplines samen. Op de ambulance werk je nauw samen met de chauffeur. Dat is een heel andere dynamiek. In de zomer werk je daar lekker buiten, waardoor je meer vrijheid ervaart. Bij de IC begeef je je altijd binnen vier muren. Daar heb je geen idee van tijd, het weer of wat er in de wereld speelt. Bij UMCG Ambulancezorg ben je maatschappelijker betrokken. Je leeft dus bijna in twee tegenovergestelde werelden.
Dennis: “Heel soms zie je een patiënt die je in de ambulance hebt gehad terug op de IC-afdeling.
Het bijzondere is dat de familie je dan vaak niet herkent. Logisch ook. Op de IC heb je veel contact en langere tijd de zorg voor een patiënt daar waar je binnen de ambulancezorg elkaar gemiddeld 30 minuten ziet.“
Samenwerking in de keten
Binnen de ambulancezorg werk je met veel disciplines samen. Dennis: “Daar waar onze zorg ophoudt, gaat andermans zorg verder en draag je het over aan bijvoorbeeld de huisarts, thuiszorgorganisaties, Psycholance-collega’s. Ook werk je soms nauw samen met politie en brandweer”. Is er twijfel over een casus? Dan hebben ze ruggenspraak met de Medisch Manager Ambulancezorg voor advies op afstand. Soms wordt een MMT (Mobiel Medisch Team) arts ingeschakeld, die komt ter plaatse en helpt mee in de behandeling van de patiënt.
Ons kent ons
Wanneer een patiënt naar het ziekenhuis vervoerd wordt dan zijn daar de bekende gezichten van de Spoedeisende Hulp. Peter: “We kennen elkaar uit het ziekenhuis en dat voelt als een warm bad. Er is wederzijds respect en begrip voor elkaar. We weten hoe er gewerkt wordt en hoe de protocollen eruit zien. Dat is een enorm voordeel”.
Aan een half woord genoeg
Het plezier straalt eraf als Peter en Dennis vertellen over hun banen. Samen weten ze de soms heftige gebeurtenissen luchtig te houden. Ze sparren veel. Dennis: “Het is prettig om een gesprekspartner te hebben waarmee je aan een half woord genoeg hebt. Je kunt bij elkaar terecht als het heftig wordt. Op detailniveau deel je sommige momenten. Je eigen handelen en ervaringen daarin. Je hebt een protocol maar je geeft er toch je eigen sausje aan. Daarover vraag je advies aan elkaar. Hoe zou jij dat doen? Heb ik er goed aan gedaan?”
Peter: “Thuis is dat toch anders. De emmer van mijn vrouw wil ik niet altijd volgooien met mijn verhalen. Voor haar komt het heftiger binnen omdat ze niet werkzaam is in het vak. Je creëert een beeld in iemands hoofd. Dat kan heel anders zijn dan wat ik heb gezien”.
En als de vraag komt welke baan ze zouden kiezen als het moest? Dan kunnen ze dat beiden niet. De combinatie is goud waard!